DAG 5 Col de Soulor en Col d'Aubisque

DAG 5 Col de Soulor en Col d’ Aubisque

Na een aantal aanloopdagen was het vandaag dan tijd voor één van de twee Grande-Finales. De Aubisque stond op het programma. Nu is er een aantal cols wellicht wel zwaarder dan de Aubisque, zeker vanaf de kant van de Soulor gezien, maar de naam van de Aubisque staat natuurlijk als een huis.

Omdat we de Soulor al hadden gefietst wisten we wat ons te wachten stond. Ik moet alleen eerlijk zeggen dat ik de aanloop naar de col vergeten was. Officieel is de Soulor ‘maar’ 7 km omhoog, maar vanaf de camping begint het meteen bergop, een ritje van ongeveer 14 km. In totaal heb je dus 21 km bergop voordat je op de top van de Soulor bent.

Het is overigens te merken dat we al de nodige dagen en bergen in de benen hebben. Steeds meer deelnemers klagen over pijntjes hier en daar en we zien de koppies vermoeider worden. Dit bleek overigens slechts een voorbode te zijn voor de vermoeide gezichten van later op de dag.

Het weer beloofde weer als vanouds te worden, dus 30 graden en zon. Iets voor 7 uur waren we het bed weer uit om de nodige zaken te preparen, brood te halen etc. Het ritme lijkt toch echt op een normale werkdag hoor. We zijn met z’n allen vertrokken, maar al snel viel het peloton weer uiteen. Peter zat zoals gewoonlijk weer in de kopgroep en ik zat er nu redelijk dicht achter. Ik had me vandaag voorgenomen de Soulor een keer vol te pakken, omdat ik wist wat er ongeveer ging komen.

De klim ging redelijk goed. Peter was in een constante tred naar boven gegaan en ik zat samen met Bas in de beginfase. Na 3 km kwamen we erachter dat ons tempo toch net iets te hoog was geweest, waarop we een tandje lichter moesten om de top te kunnen halen. Uiteindelijk kwamen we vandaag niet heel ver van de kopgroep boven, moe maar zeer voldaan.

Op de top van de Soulor verzamelden de meeste deelnemers zich om de korte afdaling naar het begin van de Aubisque in te zetten. In een groep van 7 man gingen we de afdaling in, maar niet voordat we uiteraard weer een paar koeien van de weg moesten halen. Het is echt ongelooflijk, het is een ware kinderboerderij op de bergen. In de afdaling zaten twee tunnels, waarvan één pikkedonker en zeiknat door het doorsijpelende bergwater. Oppassen dus. Het uitzicht tijdens de afdaling en de opeenvolgende klim naar de Aubisque was werkelijk adembenemend. We hebben in de klim dus ook relatief langzaam gereden om ook te kunnen genieten van de vergezichten.

Gerald had ons vanmorgen tijdens de briefing gezegd goed op te letten op de weg en op ongeveer één km van de top zagen we waarom. Hij had de namen van de zieke of overleden kindjes van de deelnemers op de weg geschreven. Dit was voor mij even een breekpunt, na zoveel dagen intensieve inspanning. Het was natuurlijk een geweldig gezicht, maar ook weer een keiharde confrontatie met de werkelijkheid en de reden waarom we dit allemaal doen. Mijn zonnebril functioneerde een tijdje niet meer zal ik zeggen.

Mede hierdoor werden op de top van de Aubisque de emoties bij sommige deelnemers teveel. Zeker de deelnemers die ook fysiek uitgeput waren hadden het heel erg zwaar. Eén deelnemer heeft op de top besloten ook niet meer aan de afdaling te beginnen, uit angst voor ongelukken.

Op de top hebben we gewacht op alle deelnemers en de nodige fotomomentjes gehad en gemaakt. We hebben ook nog een groepsfoto gemaakt bij een fiets van ongeveer 4/ 5 meter hoog. Klauteraar Peter wist het uiteindelijk tot het zadel te brengen, maar het was wat lastig sturen en trappen. Uiteraard was de catering ook weer heeeeeel welkom, wat een heerlijkheid om zo aan te kunnen schuiven iedere dag.

Na de klim volgde een spectaculaire afdaling van ongeveer 30 km. Yvonne, even niet lezen dit gedeelte. Peetje haalde in de afdaling een snelheid van 87 km!!!!!! per uur. Faaaaaaantastisch. Zeker als iedereen weer veilig beneden is. Alleen Bas had een hekel momentje toen hij tenauwernood kon remmen alvorens hij tegen een muurtje van ongeveer 30 cm hoog zou gaan knallen en vervolgens..............

Na de afdaling volgde nog een lang stuk vlak, voor zover dat hier mogelijk is. Al met al maakte dit alles vandaag een hele zware dag, zowel fysiek als emotioneel.

We proberen trouwens al dagen wat foto’s op de site krijgen, maar dat is nog niet gelukt. Als het goed is zitten ze er nu bij. Bij iedere etappe een aantal. Gr weer van ons drieen.