DAG 5 Col de Soulor en Col d'Aubisque
Door: Ricardo
Blijf op de hoogte en volg Ride4kids
16 September 2011 | Frankrijk, Argelès-Gazost
DAG 5 Col de Soulor en Col d’ Aubisque
Na een aantal aanloopdagen was het vandaag dan tijd voor één van de twee Grande-Finales. De Aubisque stond op het programma. Nu is er een aantal cols wellicht wel zwaarder dan de Aubisque, zeker vanaf de kant van de Soulor gezien, maar de naam van de Aubisque staat natuurlijk als een huis.
Omdat we de Soulor al hadden gefietst wisten we wat ons te wachten stond. Ik moet alleen eerlijk zeggen dat ik de aanloop naar de col vergeten was. Officieel is de Soulor ‘maar’ 7 km omhoog, maar vanaf de camping begint het meteen bergop, een ritje van ongeveer 14 km. In totaal heb je dus 21 km bergop voordat je op de top van de Soulor bent.
Het is overigens te merken dat we al de nodige dagen en bergen in de benen hebben. Steeds meer deelnemers klagen over pijntjes hier en daar en we zien de koppies vermoeider worden. Dit bleek overigens slechts een voorbode te zijn voor de vermoeide gezichten van later op de dag.
Het weer beloofde weer als vanouds te worden, dus 30 graden en zon. Iets voor 7 uur waren we het bed weer uit om de nodige zaken te preparen, brood te halen etc. Het ritme lijkt toch echt op een normale werkdag hoor. We zijn met z’n allen vertrokken, maar al snel viel het peloton weer uiteen. Peter zat zoals gewoonlijk weer in de kopgroep en ik zat er nu redelijk dicht achter. Ik had me vandaag voorgenomen de Soulor een keer vol te pakken, omdat ik wist wat er ongeveer ging komen.
De klim ging redelijk goed. Peter was in een constante tred naar boven gegaan en ik zat samen met Bas in de beginfase. Na 3 km kwamen we erachter dat ons tempo toch net iets te hoog was geweest, waarop we een tandje lichter moesten om de top te kunnen halen. Uiteindelijk kwamen we vandaag niet heel ver van de kopgroep boven, moe maar zeer voldaan.
Op de top van de Soulor verzamelden de meeste deelnemers zich om de korte afdaling naar het begin van de Aubisque in te zetten. In een groep van 7 man gingen we de afdaling in, maar niet voordat we uiteraard weer een paar koeien van de weg moesten halen. Het is echt ongelooflijk, het is een ware kinderboerderij op de bergen. In de afdaling zaten twee tunnels, waarvan één pikkedonker en zeiknat door het doorsijpelende bergwater. Oppassen dus. Het uitzicht tijdens de afdaling en de opeenvolgende klim naar de Aubisque was werkelijk adembenemend. We hebben in de klim dus ook relatief langzaam gereden om ook te kunnen genieten van de vergezichten.
Gerald had ons vanmorgen tijdens de briefing gezegd goed op te letten op de weg en op ongeveer één km van de top zagen we waarom. Hij had de namen van de zieke of overleden kindjes van de deelnemers op de weg geschreven. Dit was voor mij even een breekpunt, na zoveel dagen intensieve inspanning. Het was natuurlijk een geweldig gezicht, maar ook weer een keiharde confrontatie met de werkelijkheid en de reden waarom we dit allemaal doen. Mijn zonnebril functioneerde een tijdje niet meer zal ik zeggen.
Mede hierdoor werden op de top van de Aubisque de emoties bij sommige deelnemers teveel. Zeker de deelnemers die ook fysiek uitgeput waren hadden het heel erg zwaar. Eén deelnemer heeft op de top besloten ook niet meer aan de afdaling te beginnen, uit angst voor ongelukken.
Op de top hebben we gewacht op alle deelnemers en de nodige fotomomentjes gehad en gemaakt. We hebben ook nog een groepsfoto gemaakt bij een fiets van ongeveer 4/ 5 meter hoog. Klauteraar Peter wist het uiteindelijk tot het zadel te brengen, maar het was wat lastig sturen en trappen. Uiteraard was de catering ook weer heeeeeel welkom, wat een heerlijkheid om zo aan te kunnen schuiven iedere dag.
Na de klim volgde een spectaculaire afdaling van ongeveer 30 km. Yvonne, even niet lezen dit gedeelte. Peetje haalde in de afdaling een snelheid van 87 km!!!!!! per uur. Faaaaaaantastisch. Zeker als iedereen weer veilig beneden is. Alleen Bas had een hekel momentje toen hij tenauwernood kon remmen alvorens hij tegen een muurtje van ongeveer 30 cm hoog zou gaan knallen en vervolgens..............
Na de afdaling volgde nog een lang stuk vlak, voor zover dat hier mogelijk is. Al met al maakte dit alles vandaag een hele zware dag, zowel fysiek als emotioneel.
We proberen trouwens al dagen wat foto’s op de site krijgen, maar dat is nog niet gelukt. Als het goed is zitten ze er nu bij. Bij iedere etappe een aantal. Gr weer van ons drieen.
Na een aantal aanloopdagen was het vandaag dan tijd voor één van de twee Grande-Finales. De Aubisque stond op het programma. Nu is er een aantal cols wellicht wel zwaarder dan de Aubisque, zeker vanaf de kant van de Soulor gezien, maar de naam van de Aubisque staat natuurlijk als een huis.
Omdat we de Soulor al hadden gefietst wisten we wat ons te wachten stond. Ik moet alleen eerlijk zeggen dat ik de aanloop naar de col vergeten was. Officieel is de Soulor ‘maar’ 7 km omhoog, maar vanaf de camping begint het meteen bergop, een ritje van ongeveer 14 km. In totaal heb je dus 21 km bergop voordat je op de top van de Soulor bent.
Het is overigens te merken dat we al de nodige dagen en bergen in de benen hebben. Steeds meer deelnemers klagen over pijntjes hier en daar en we zien de koppies vermoeider worden. Dit bleek overigens slechts een voorbode te zijn voor de vermoeide gezichten van later op de dag.
Het weer beloofde weer als vanouds te worden, dus 30 graden en zon. Iets voor 7 uur waren we het bed weer uit om de nodige zaken te preparen, brood te halen etc. Het ritme lijkt toch echt op een normale werkdag hoor. We zijn met z’n allen vertrokken, maar al snel viel het peloton weer uiteen. Peter zat zoals gewoonlijk weer in de kopgroep en ik zat er nu redelijk dicht achter. Ik had me vandaag voorgenomen de Soulor een keer vol te pakken, omdat ik wist wat er ongeveer ging komen.
De klim ging redelijk goed. Peter was in een constante tred naar boven gegaan en ik zat samen met Bas in de beginfase. Na 3 km kwamen we erachter dat ons tempo toch net iets te hoog was geweest, waarop we een tandje lichter moesten om de top te kunnen halen. Uiteindelijk kwamen we vandaag niet heel ver van de kopgroep boven, moe maar zeer voldaan.
Op de top van de Soulor verzamelden de meeste deelnemers zich om de korte afdaling naar het begin van de Aubisque in te zetten. In een groep van 7 man gingen we de afdaling in, maar niet voordat we uiteraard weer een paar koeien van de weg moesten halen. Het is echt ongelooflijk, het is een ware kinderboerderij op de bergen. In de afdaling zaten twee tunnels, waarvan één pikkedonker en zeiknat door het doorsijpelende bergwater. Oppassen dus. Het uitzicht tijdens de afdaling en de opeenvolgende klim naar de Aubisque was werkelijk adembenemend. We hebben in de klim dus ook relatief langzaam gereden om ook te kunnen genieten van de vergezichten.
Gerald had ons vanmorgen tijdens de briefing gezegd goed op te letten op de weg en op ongeveer één km van de top zagen we waarom. Hij had de namen van de zieke of overleden kindjes van de deelnemers op de weg geschreven. Dit was voor mij even een breekpunt, na zoveel dagen intensieve inspanning. Het was natuurlijk een geweldig gezicht, maar ook weer een keiharde confrontatie met de werkelijkheid en de reden waarom we dit allemaal doen. Mijn zonnebril functioneerde een tijdje niet meer zal ik zeggen.
Mede hierdoor werden op de top van de Aubisque de emoties bij sommige deelnemers teveel. Zeker de deelnemers die ook fysiek uitgeput waren hadden het heel erg zwaar. Eén deelnemer heeft op de top besloten ook niet meer aan de afdaling te beginnen, uit angst voor ongelukken.
Op de top hebben we gewacht op alle deelnemers en de nodige fotomomentjes gehad en gemaakt. We hebben ook nog een groepsfoto gemaakt bij een fiets van ongeveer 4/ 5 meter hoog. Klauteraar Peter wist het uiteindelijk tot het zadel te brengen, maar het was wat lastig sturen en trappen. Uiteraard was de catering ook weer heeeeeel welkom, wat een heerlijkheid om zo aan te kunnen schuiven iedere dag.
Na de klim volgde een spectaculaire afdaling van ongeveer 30 km. Yvonne, even niet lezen dit gedeelte. Peetje haalde in de afdaling een snelheid van 87 km!!!!!! per uur. Faaaaaaantastisch. Zeker als iedereen weer veilig beneden is. Alleen Bas had een hekel momentje toen hij tenauwernood kon remmen alvorens hij tegen een muurtje van ongeveer 30 cm hoog zou gaan knallen en vervolgens..............
Na de afdaling volgde nog een lang stuk vlak, voor zover dat hier mogelijk is. Al met al maakte dit alles vandaag een hele zware dag, zowel fysiek als emotioneel.
We proberen trouwens al dagen wat foto’s op de site krijgen, maar dat is nog niet gelukt. Als het goed is zitten ze er nu bij. Bij iedere etappe een aantal. Gr weer van ons drieen.
-
16 September 2011 - 10:12
Cor:
Jongens respect voor allen die mee afzien!!! Krijg kippenvel als ik dit alles zo lees. Jammer dat we nu de laatste dag niet mee kunnen fietsen.....
-
16 September 2011 - 10:58
Monique :
Hoi Peter en andere kanjers,
Ik lees elke dag even met veel respect jullie berichtjes. Fantatisch wat jullie daar neer zetten!!
Ik weet dat ik een hele sportieve neef heb, maar dit is een echte topprestatie! Super!
Veel succes nog met de laatste kilometers en kom veilig weer terug!
Liefs en groetjes,
Monique (en natuurlijk ook van Richard, Jelmer, Wouter en Myrthe) -
16 September 2011 - 17:09
Bjorn,Ivon,Daan,Juul:
Hoi Rico en alle andere deelnemers met dikke kuiten.
Wat een prestatie zetten jullie neer terwijl wij hier een beetje op de bank zitten
Louie de funette kon een nederlandse fietser niet bij houden met zijn Mehari, 87 km per uur op een 50 km weg, verbaal zal nog wel volgen.
Zet hem nog op de laatste dag.
Bjorn,Ivonne,daan,juul. -
16 September 2011 - 19:03
Kirsten:
Hoi ALLERLIEFSTE papa Peter, mijn berichtje van woensdag is niet over gekomen omdat de site uit de lucht ging. Daarom typ ik er nu nog een.
Zo te horen gaat het fietsen goed!
Al veel mooie foto's gemaakt? Vast wel.
I-LOVE-YOU.
Ik hou van jou.
Veel succes voor jou en de rest!
BLAUW-BLAUW-KIRSTEN-HOUD-VAN -JOU!
Veel plezier.
Veel liefs en kusjes van Kirsten
-
16 September 2011 - 23:03
Heidy:
Respect....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
